Vandaag is mijn laatste werkdag voor de coalitie biodiversiteit. Ik wil mijn loopbaan hier graag afsluiten met een gedicht over biodiversiteit, van mijn favoriete schrijfster Annie MG Schmidt.
Biologie
"Oh juffrouw Beekman, was u maar ééncellig
Dan kon de liefde u niet zo veel schelen
Dan zoudt u zich gewoon in tweeën delen
Ik geef wel toe: het is niet zo gezellig
Maar heel erg praktisch. Zo'n ééncellig wezen
Hoeft nooit een ander wezen te aanbidden;
Het deelt zich op een dag pardoes doormidden.
U kunt dat immers in de boeken lezen.
Terwijl u met u veertienbiljoen cellen
Zo treurig in de lunchroom zit te wachten
O, juffrouw Beekman 't is al over achten
Hij komt niet meer. Hij had toch kunnen bellen?
Hij komt niet meer. En toch, hij zei zo stellig.
Oh juffrouw Beekman, was u maar ééncellig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten